Ketahui tentang Sistem Perancangan Insiden Sasaran dengan artikel ini oleh penciptanya, Dr Steve Glassey, dan revolusikan cara anda membuat pelan tindakan dalam kecemasan.
TIPS untuk pengurusan insiden operasi SAR
Oleh Dr Steve Glassey PhD CEM®
Ia adalah kira-kira 15 tahun yang lalu semasa saya mengarahkan kursus arahan insiden di Pangkalan RNZAF Ohakea apabila saya mendapati bahawa pelajar kadang-kadang menjadi terharu dengan semua maklumat dan suntikan yang masuk semasa latihan meja. Peserta tentera udara tidak bersendirian; sebenarnya, senario novel yang sangat kompleks sering membebankan pemimpin keselamatan awam yang berpengalaman baik secara operasi dan dalam latihan yang saya perhatikan selama ini. Mantra saya adalah untuk sentiasa menyediakan peserta dalam latihan untuk berjaya, walaupun hanya sedikit. Latihan harus digunakan untuk membina keyakinan, dan anda mahu orang ini merasakan mereka mempunyai keupayaan untuk menghadapi apa jua cabaran yang mungkin mereka hadapi. Tiada siapa yang mahu mempunyai juruterbang "itu" yang mengalami kecemasan tetapi gagal dalam senario tepat 9 daripada 10 kali mereka berlatih dalam simulator, bukan?
Rasa terharu ini mungkin bukan kerana ketidakcekapan, tetapi lebih-lebih lagi realiti sebagai manusia. Kami berwayar untuk menjadi mono-tugas, dengan hanya 2.5% daripada kami benar-benar boleh melakukan pelbagai tugas dengan berkesan. Universiti Oregon telah membuat kesimpulan bahawa otak manusia mempunyai had terbina dalam bilangan pemikiran diskret yang boleh dilayan pada satu masa. Had bagi kebanyakan individu ialah empat (Awh & Vogel, 2008). Sebaik sahaja had ini melebihi, kecekapan dan kualiti usaha mental kita mula merosot. Dan dalam kecemasan yang kompleks, kita pasti mempunyai lebih daripada empat perkara yang perlu dibimbangkan.
Saya mencuba kaedah pemetaan minda yang diubah suai dan menyelaraskannya dengan perancangan tindakan insiden untuk mencipta proses kolaborasi visual yang dikenali sebagai TIPS, Sistem Pengurusan Insiden Sasaran. Disasarkan kerana ia kelihatan seperti bullseye atau peta sasaran, bermula dengan sebilangan kecil faktor yang dikenal pasti untuk situasi yang kemudiannya diekstrapolasi dengan maklumat pengkompaunan sehingga tugasan ditetapkan dan dijejaki. Pasukan pengurusan insiden, dengan ketua yang mengawal pen biasanya pada papan putih atau helaian kertas besar, memfokuskan perbualan untuk mendapatkan pemahaman bersama tentang situasi tersebut. Dari situ, kumpulan itu mengenal pasti faktor-faktor yang mempengaruhi keadaan, yang sebenarnya adalah semua perkara yang mereka bimbang. Kemudian kami memberikan keutamaan kepada setiap faktor. Keutamaan adalah subjektif dan kontekstual, menggunakan penilaian rendah, sederhana dan tinggi yang mudah. Satu-satunya peraturan dalam fasa ini ialah segala-galanya tidak boleh menjadi keutamaan yang tinggi. Kemudian kumpulan itu membincangkan pilihan untuk merawat faktor tersebut, seperti berpindah atau berlindung di tempat. Pilihan terbaik kemudiannya dipilih untuk mengekstrapolasi dengan tugas untuk membolehkan pelaksanaan pilihan itu. Tugas-tugas tersebut kemudiannya diberikan kepada ahli pasukan pengurusan insiden. Ahli pasukan tersebut kini mempunyai satu set tugas, dengan keutamaan yang ditetapkan untuk diusahakan. Pemimpin mungkin mempunyai tugas tetapi kini boleh memantau kemajuan laporan langsung mereka yang secara semula jadi boleh mewakilkan tugas mereka dengan sewajarnya. Menggunakan papan putih mewujudkan kesedaran situasi bersama tentang kejadian dan cara tugas mereka berkaitan dengan orang lain dan keutamaan keseluruhan. Pada akhir proses, taklimat berstruktur boleh diberikan dan juga dipindahkan ke borang perancangan arahan insiden formal.
Dalam contoh di atas, berdasarkan peristiwa sebenar, penghuni rumah terkandas dalam banjir dengan air naik dalam kegelapan dan cuaca ribut. Bahagian berlorek hijau menunjukkan apabila orang yang bertanggungjawab telah menyelesaikan tugas supaya ketua boleh menjejaki kemajuan dengan mudah.
Baru-baru ini, saya berpeluang untuk menunjukkan alat ini kepada pengurus kecemasan di Emiriah Arab Bersatu, dan memandangkan teks Arab dibaca dari kanan ke kiri, alat itu juga begitu visual diterima dengan baik (malah, ia adalah alat terbaik yang mereka ambil dari kursus berbilang hari yang mereka katakan). Ia membenarkan bahasa yang berbeza, dan apabila diberi latihan dadakan mengenai amaran Tsunami, kumpulan itu menghasilkan pelan tindakan insiden terperinci dalam beberapa minit. Faedah lain ialah ia boleh digunakan Perniagaan Seperti Biasa untuk sebarang perancangan, daripada acara ke pengurusan projek, dan dengan berbuat demikian memastikan peserta sentiasa menyegarkan penggunaannya dan tidak lagi cuba mengingati alat perancangan yang mereka pelajari dalam kursus bulan atau tahun yang lalu.
Apa yang saya dapati menarik ialah memberikan orang ramai senario yang sangat baru, kerana apabila senario biasa diberikan, orang lalai kepada pengalaman sebelumnya. Tetapi apabila kumpulan itu tidak mempunyai pengalaman itu, iaitu apabila beban berlebihan menjadi lebih teruk, dan prestasi merosot. Dengan menggunakan senario seperti kiamat zombi atau pencerobohan makhluk asing, peserta menumpukan pada penggunaan sistem dan menjadi mahir di dalamnya, membawa kepada satu tahap di mana mereka sering berkata, “Kami tidak kisah apa senario itu, tidak mengapa. Apa yang penting ialah kita boleh menggunakan struktur pada mana-mana senario.” Ya! Alat semua bahaya dan semua fasa! Dan ia boleh digunakan tanpa mengira model pengurusan insiden yang anda gunakan, AIIMS, CIMS, GSB, NIMS, ISO dan lain-lain. Jadi, biarkan ia menjadi pencarian dan penyelamatan daripada air deras hingga ke kiamat zombi, TIPS boleh menyediakan alat untuk memfokuskan pasukan pengurusan insiden untuk mencipta pelan tindakan yang kolaboratif dan pantas.
Ketahui cara menggunakan TIPS hari ini dengan menonton video di bawah, atau anda juga boleh mendapatkan pensijilan dalam TIPS melalui kami pembelajaran dalam talian.
